O gece Manavgat sokakları alışılmadık şekilde sakindi. Aracımı sahile paralel park etmiş, radyoda hafif bir müzikle beklemeye koyulmuştum. Camlar yarı açık, ama içerisi hâlâ sıcak. İçimde garip bir heyecan vardı; sanki zamanın dışında bir buluşmaya hazırlanıyordum. Arabada Cimcif Yapan Escort Manavgat şeklinde yaptığım arama sayesinde tanıştım onunla: Afife.
Kapıyı açtığında hafif bir parfüm dalgası içeri doldu. Saçları omzuna dökülüyor, gözleri karanlıkta bile parlıyordu. “Beni buraya getiren sadece senin çağrın değil,” dedi, “içimdeki kıvılcık da seni seçti.” Bu sözleriyle birlikte geceye gizemli bir büyü serpiştirdi.
Arka koltuğa geçtiğinde, elbisesinin kumaşı deri döşemeyle sessizce buluştu. Ben hâlâ direksiyon başında titreyen ellerimi dizginlemeye çalışıyordum. Yavaşça elini ön koltuk aralığından uzattı, avucumun içine dokundu. O an dokunuş, sıradan bir temastan çok daha fazlasıydı — bir çağrı, bir davet, bir kabul gibi.
Afife, cama doğru eğildi, nefesiyle buğuyu artırdı. Parmak ucuyla buğulu cama bir kalp çizdi. Ardından “İçini sen doldur,” dedi. O anda ellerim vitesin üzerinde onun bileklerine dokundu, ve tenlerimiz aradaki mesafeyi reddederek bir araya geldi. Gizlilik hâkimdi. Etrafta kimse yoktu ama sanki dünyadaki son araç bizdik. İçerideki her nefes, cama bir iz bırakıyor; kalbimizeyse küçük bir çentik kazıyordu.
Cimcif’in sadece fiziksel değil, zihinsel bir çözülme olduğunu o gece anladım. Onunla geçen bu dakikalar, zamanı yavaşlatmakla kalmadı; beni yeniden hissetmeye çağırdı. Camlardaki buharın ardında, o karanlıkta yeniden kendimle tanıştım. Afife, bir kadından fazlasıydı: geceye anlam katan, arka koltuğu bir sahneye çeviren bir oyuncuydu.
Arabada Cimcif Yapan Escort Manavgat deneyimim Afife ile sıradanlığın ötesinde bir fısıltıya dönüştü. Gece bittiğinde parmak izleri camda kaldı, ama tenimde kalan hissi hiçbir rüzgâr silemeyecek.
Sen de sisli bir gecede camın ardında değil, arka koltukta unutulmaz bir sıcaklık yaşamak istiyorsan, Afife seni bekliyor olabilir.